Afgelopen donderdag hadden we het gesprek met de secretaris van de DC. We werden ontvangen in een zaaltje met chique stoelen en een goeie airco, ideale omstandigheden voor een goed gesprek dus. We zijn veel te weten gekomen over de taken van de DC, de aansturing vanuit de nationale overheid, ondernemingen en registratieprocessen in Marowijne, import- en exportproducten, de 'hosselaars' (die levensmiddelen smokkelen naar Frans-Guyana), scholing en inkomen. Het was - eigenlijk tegen onze verwachtingen in - een heel informatief gesprek. We hadden verwacht dat de secretaris van de DC vast alleen wat administratieve taken had, maar niets bleek minder waar. Hij wist heel veel te vertellen!
Zaterdag hebben we de hele dag gevist op de Cotticarivier, die op een steenworp afstand van ons huis ligt. Na een hele middag hengels klussen, wachten, wachten en nog eens wachten, hebben we welgeteld nul vissen gevangen. Top dus. Helemaal gefrustreerd zijn we 's avonds met z'n vijven teruggegaan naar de rivier, uiteindelijk is er één vis gevangen - goed werk Meinou! - dus kon de dag niet meer stuk. De volgende ochtend moesten we op tijd op, want we gingen naar de kerk. Dit was heel gaaf en zó anders dan bij ons. Er was een jongerenkoor, begeleid door o.a. een drummer. Er werd heel veel gezongen en aan het einde van de mis - die een uurtje leek te duren, maar 2.5 uur heeft geduurd - danste iedereen de kerk uit.
Maandag werden we om 08.00u opgehaald om naar Paramaribo te gaan. Netjes in witte blousjes gestoken begonnen we weer aan de lange hobbelige rit. 40 minuten te laat kwamen we aan bij Dhr. Dilweg, eigenaar van een meubelmakerij en member of the board of directors van de Caribbean Export Development Agency. Met hem hebben we onder andere gesproken over wat de CEDA precies doet, hoe Suriname functioneert t.o.v. andere landen, hoe belastingen in geregeld zijn, import- en exportcijfers, het elektriciteitsnet van Moengo en het enorme ambtenarenapparaat in Suriname. Hij had heel veel te vertellen en leuke anekdotes. Tot slot heeft hij ons verteld over zijn bedrijf en hebben we een rondleiding gekregen door de houtbewerkingsfabriek. Hierna hadden we een kwartiertje om met de taxi door de stad te racen, richting onze volgende afspraak. Tussendoor een glimp opgevangen van de gerenoveerde Kathedraal, zag er mooi uit! De tweede afspraak was met Dhr. Sijthoff, de Manager Advisory Services van KPMG Suriname. Hij kon ons veel vertellen over de cultuurverschillen tussen Nederlandse en Surinaamse ondernemers, het starten van een onderneming, de leningen die verstrekt worden en de taken die hij voor KPMG uitvoert. Allebei de gesprekken waren leerzaam, maar helaas hadden beide heren geen rapporten die voor ons relevant waren en geen specifieke kennis over Marowijne.
Vandaag is het onverwachts een feestdag vanwege het Islamitische offerfeest - afgelopen zaterdag aangekondigd! -. Daarom zijn we niet in Paramaribo gebleven, maar teruggegaan naar Moengo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten